Validatieonderzoek van het eerste trimester utero-placentair vasculair skeleton 

Onderzoeker: Eline de Vos, arts-onderzoeker bij de onderzoeksgroep Periconceptie Epidemiologie van de afdeling Verloskunde en Gynaecologie, Erasmus MC, Rotterdam
 
Preventieve maatregelen en behandeling van zwangerschapsvergiftiging zijn het meest effectief wanneer er al in de preconceptionele periode (de periode vanaf ongeveer 14 weken voor het zwanger worden) of in het eerste trimester mee wordt gestart. Helaas zijn er geen gevalideerde methoden om zwangerschapsvergiftiging zo vroeg in de zwangerschap op te sporen. De onderzoeksgroep Periconceptie Epidemiologie waarvan Eline deel uitmaakt heeft met behulp van 3D echografie en geavanceerde beeldbewerkings-technieken een nieuwe methode ontwikkeld om de ontwikkeling van het vaatnetwerk tussen de placenta en baarmoeder in het eerste trimester van de zwangerschap te bestuderen. Deze methode kan van toegevoegde waarde zijn om zwangerschappen met verhoogd risico op zwangerschapsvergiftiging vroeg in de zwangerschap op te sporen. Met behulp van biomarkers (PlGF, sFlt-1, sEng) bepaald in het bloed van de moeder heeft Eline deze beeldvormingstechniek gevalideerd in dit onderzoeksproject.

Dit project is in 2023 afgerond.

Net als bij zwangerschapsvergiftiging en groeibeperking worden veel gevallen van spontane vroeggeboorte veroorzaakt door problemen van de placenta (moederkoek). Voor een gezonde werking van de placenta is het belangrijk dat in het begin van de zwangerschap een goed vaatnetwerk tussen de baarmoeder en de placenta wordt gevormd. Om problemen van de placenta al vroeger tijdens de zwangerschap op te kunnen sporen, is het nodig om het vaatnetwerk in het begin van de zwangerschap te kunnen beoordelen. Daarom heeft de onderzoeksgroep Periconceptie Epidemiologie van de afdeling Verloskunde en Gynaecologie van het Erasmus MC, waar Eline deel van uit maakt, met behulp van 3D echografie en geavanceerde beeldbewerkingstechnieken het nieuwe utero-placentaire vaatskelet (uPVS) ontwikkeld. Met dit uPVS kunnen de onderzoekers het vaatnetwerk tussen de baarmoeder en placenta al tussen 7 en 11 weken zwangerschap in beeld brengen. Met behulp van de Strong Babies Grant heeft de onderzoeksgroep onderzocht hoe het uPVS samenhangt met biomarkers (PlGF, sFlt-1, sEng) in het bloed van de moeder die betrokken zijn bij ontwikkeling van de placenta en vaatstructuren. Deze samenhang wordt bevestigd in hun onderzoek. De onderzoeksresultaten laten zien dat ‘hoe meer ‘placenta-groei factor’ in het bloed van de moeder, hoe groter en uitgebreider het vaatnetwerk dat werd gemeten met het uPVS’. Deze resultaten geven nieuwe inzichten in het ontstaan van vroeggeboorte en andere placenta-problemen. Bovendien ondersteunen deze resultaten dat het uPVS een goede methode is om de vorming van het vaatnetwerk tussen de baarmoeder en placenta te bekijken. In de toekomst willen onderzoekers het uPVS gebruiken om te begrijpen waarom en bij wie de vaatontwikkeling verstoord is om vroeggeboorte al vroeg in de zwangerschap te ontdekken.