Tot op de dag vandaag liggen we nog steeds wekelijks huid op huid met hem

Op 31 augustus 2023 werd ons zoontje geboren met 33+6 weken zwangerschap. Het was een grote jongen, 2620 gram woog hij al. Hij zou naar de medium care gaan en na 2 weken lekker mee naar huis mogen. Helaas liep dit heel anders dan verwacht. 

Zijn ductus stond nog open. Dit is het bloedvat wat in de buik ervoor zorgt dat het kindje zuurstof krijgt, het bloedvat zit tussen de aorta en de longen. Normaal sluit dit bloedvat binnen 48 uur na geboorte. Maar bij één op de tweeduizend kindjes gebeurt dit niet, zoals bij ons zoontje. Hij heeft zes weken op de NICU in het MMC in Veldhoven gelegen, waar hij ook geboren is. Op 11 oktober 2023 is hij geopereerd in het WKZ, 2 dagen voor de uitgerekende datum. Daarna hebben we nog 2 weken met hem in het ziekenhuis gelegen.
 
We hebben enorm veel met hem gebuideld, verpleegkundigen maakten altijd complimentjes. Wij zaten nooit op zijn kamer, zonder dat iemand van ons met hem huid op huid lag. 'S ochtends om 9.30 uur begonnen we met buidelen en heel de dag wisselden we elkaar af tot 23.00 uur 's avonds. We buidelden allebei zo'n 6 uur per dag met ons zoontje. En dat hebben we 8 weken lang gedaan.

Op 25 oktober 2023 mochten we naar huis. Ik weet niet precies wat ik verwacht had, maar ik had nooit verwacht dat hij het zó goed zou doen. Het is een super vrolijk kindje, hij is heel tevreden, groeit als kool (hij is nog steeds een hele grote jongen), je ziet niks meer van zijn prematuriteit, hij ontwikkelt zich fantastisch en huilt bijna nooit. Ik ben ervan overtuigd dat dit mede door het buidelen komt. Hij voelt zich zo op zijn gemak bij ons, dat hij de thuiskomst helemaal niet als spannend ervaren heeft.

Tot op de dag vandaag, hij is bijna 7 maanden, liggen we nog steeds wekelijks huid op huid met hem. Het helpt hem enorm om rustig te worden en valt hierdoor binnen no-time in slaap. Wij hebben een super goede en hechte band met hem. Een normale kraamperiode hebben wij niet gehad. Acht weken lang heeft hij in het ziekenhuis gelegen en moesten wij thuis slapen. Maar door het vele buidelen is hij (minstens) net zo goed gehecht aan ons, als dat hij meteen in de kraamperiode mee naar huis had gemogen. We zijn super blij dat het ziekenhuis in Veldhoven hier zo veel waarde aan hecht en ons er altijd bij hielp, zeker in het begin.